Holy Bible, New Testament

Η σύγχρονη Βίβλος χωρίζεται σε δύο κύριες ενότητες: Η Παλαιά Διαθήκη (που συχνά αναφέρεται ως "κακή"), και η Καινή Διαθήκη (λανθασμένα, συχνά πιστεύεται ότι είναι "καλά"). Κάθε ένα από αυτά αποτελείται από πολλά επιμέρους "βιβλία", τα οποία υποδιαιρούνται σε κεφάλαια και στίχους για εύκολη αναφορά. Το "κεφάλαιο και στίχο" ονομασίες είναι αργά εξελίξεις, δεν σώζεται στα πρώτα χειρόγραφα, και αν και αρκετά βολικό για τους αναγνώστες μερικές φορές να δώσει μια ψευδή αίσθηση της διακριτικότητας, με αποτέλεσμα τη συχνή διαζύγιο της Βίβλου αποσπάσματα από το πλαίσιό τους (εξόρυξη απόσπασμα δείχνει τα άσχημα αποτελέσματα ). Διαίρεση σε κεφάλαια και στίχους είναι επίσης συχνά χρησιμοποιείται στην Αγία Γραφή-όπως έργα, όπως το Κοράνι και το βιβλίο του Μορμόνου.

    Ο όρος "βιβλίο" είναι επίσης παραπλανητική, καθώς είναι ένα catch-all όρος για πολλά διαφορετικά είδη της γραφής που ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό σε μήκος και το σκοπό. «Βιβλία» της Αγίας Γραφής μπορεί να είναι ιστορικές αφηγήσεις, νόμοι, θρύλοι, διαλέξεις, ποίηση, μυστικιστικές γραφές, ή γράμματα. Ως εκ τούτου, ενός στίχο της Βίβλου που αναφέρεται στην απομόνωση πρέπει να ερμηνεύεται διαφορετικά ανάλογα με το μέρος της Βίβλου προέρχεται.

    Η Καινή Διαθήκη αρχίζει με τα τέσσερα Ευαγγέλια, Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά (συλλογικά αναφέρονται ως συνοπτικά Ευαγγέλια) και ο Ιωάννης, που διηγούνται την ιστορία της εποχής του Ιησού στη γη, τη σταύρωσή του και να επιστρέψει στη ζωή, τα θαύματα που υποτίθεται ότι εκτελείται, και του τη φιλοσοφία και τις διδασκαλίες. Περιέχει τότε πολλές επιστολές στους εκκολαπτόμενους εκκλησίες, επί το πλείστον γραμμένα από τον Σαούλ από την Ταρσό, μετά τη μετατροπή του και παίρνοντας το όνομα του Παύλου. Αυτά είναι συλλογικά γνωστά ως «επιστολές». Η Καινή Διαθήκη ολοκληρώνεται με το βιβλίο της Αποκάλυψης, μια ιστορία που θεωρείται από μερικούς για να είναι για το τέλος του κόσμου, ή τουλάχιστον η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

    Η Καινή Διαθήκη είναι γραμμένο σχεδόν αποκλειστικά σε "κοινή", η μορφή των αττικών Έλληνας που ήταν η lingua franca της το μεγαλύτερο μέρος της λεκάνης της Μεσογείου στο πλαίσιο της πρόωρης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

    Η Καινή Διαθήκη είναι μια ανθολογία, μια συλλογή των χριστιανικών έργα που έχουν γραφτεί στην κοινή ελληνική γλώσσα του πρώτου αιώνα, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές από διάφορους συγγραφείς, ο οποίος ήταν από τους πρώτους Ιουδαίοι μαθητές του Ιησού από τη Ναζαρέτ. Σε όλες σχεδόν τις χριστιανικές παραδόσεις σήμερα, η Καινή Διαθήκη αποτελείται από 27 βιβλία. Τα πρωτότυπα κείμενα γράφτηκαν στο πρώτο και ίσως το δεύτερο αιώνα της χριστιανικής εποχής, γενικά πιστεύεται ότι είναι στην Κοινή Ελληνική, η οποία ήταν η κοινή γλώσσα της Ανατολικής Μεσογείου από τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου (335-323 π.Χ.) μέχρι την εξέλιξης της βυζαντινής ελληνικής (περ. 600). Όλα τα έργα που τελικά θα ενσωματωθεί στην Καινή Διαθήκη φαίνεται να έχουν γραφτεί, όχι αργότερα από το 150 μ.Χ..

   Η Καινή Διαθήκη αποτελείται από

     - Τέσσερις ιστορίες από τη ζωή, τη διδασκαλία, το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού, που ονομάζεται "ευαγγέλια" (ή "καλή είδηση" λογαριασμούς)?

     - Μια αφήγηση των υπουργείων των Αποστόλων »στις αρχές της εκκλησίας, που ονομάζεται« Πράξεις των Αποστόλων », και πιθανότατα γραφτεί από τον ίδιο συγγραφέα, όπως το Ευαγγέλιο του Λουκά, η οποία συνεχίζει?

     - Είκοσι ένα γράμματα, που συχνά αποκαλείται «επιστολές» στο βιβλικό πλαίσιο, που γράφτηκε από διάφορους συγγραφείς, και αποτελείται από χριστιανικό δόγμα, δικηγόρος, διδασκαλία, και την επίλυση των συγκρούσεων? Και

     - Η Αποκάλυψη, το Βιβλίο της Αποκάλυψης, η οποία είναι ένα βιβλίο της προφητείας, το οποίο περιέχει κάποιες οδηγίες για τις επτά τοπικές εκκλησίες της Μικράς Ασίας, αλλά κυρίως περιέχει προφητικό συμβολισμό, για τους έσχατους καιρούς.